To bardzo częsta przypadłość, z którą się spotykam u swoich pacjentów – nie ma znaczenia czy jest się kobietą, mężczyzną czy dzieckiem – w dzisiejszych czasach choroby nie maja wieku ani płci.
Problem zaczyna już na samym początku diagnostyki, na podstawie samej glukozy weryfikuje się obecność lub brak jednostki chorobowej. Jest to dużą nieprawidłowością, ponieważ jeden parament nie jest w stanie powiedzieć za wiele. Rozszerzając badania o insulinę na czczo i hemoglobinę glikowaną możemy dowiedzieć się dużo więcej.
Jakie wyniki powinny Cię zaniepokoić?
Glukoza powyżej 95 mg/dl
Dwupunktowy wynik insuliny – czyli 10 uIU/ml w górę
Hemoglobina glikowana powyżej 5,5 %
Najlepszym narzędziem diagnostycznym jest test obciążenia glukozą – krzywa cukrowa i insulinowa. Badanie polega na pobraniu krwi na czczo (zarówno glukozy i insuliny) po czym wypija się 75g glukozy, kolejno pobiera się próbki (znowu insuliny i glukozy) po 1h, 2h a niekiedy po 3h. Wzajemne stosunki tych parametrów obrazują reakcje organizmu na cukier.
NAJCZĘŚCIEJ WYSTĘPUJĄCE ZABURZENIA:
- insulinooporność
- hipoglikemia reaktywna
- cukrzyca I i II
OBJAWY ZABURZONEJ GOSPODARKI CUKROWO – INSULINOWEJ:
- konieczność ciągłego podjadania
- potrzeba kończenia posiłku czymś słodkim
- tzw. spadki cukru i „podnoszenie” energii słodyczami
- zmęczenie, znużenie, senność po posiłkach
- drżenie rąk/ dreszcze/ zawroty głowy
- problemy z koncentracją
- niepokój
- duża senność
- brak uczucie wypoczęcia/ regeneracji pomimo odpowiedniej ilości snu
Podejrzewasz u siebie problemy z gospodarką cukrowo – insulinową?
